Ruim tweehonderd jaar geleden stopte Nederland met het strafbaar stellen van homoseksualiteit. Daarmee was het leed niet geleden.
Homo en eenzaam, geen noodzakelijke combinatie
Al is homoseksualiteit in ons land al letterlijk een eeuwigheid niet meer strafbaar, dat betekent niet dat iedereen er neutraal tegenover staat. Alles wat anders of vreemd is wordt door de mens met meer of minder grote angst bekeken, en wat is er beter om angst te verbloemen dan die te verpakken als agressie? Hoor je bij een minderheid, welke dat dan ook is, dan loop je kans om als bedreigend te worden gezien en anders behandeld te worden dan anderen. Maar hoe je daarmee omgaat bepaalt hoe gelukkig jij je voelt.
Anders
Als je homo bent voel je je anders. Je bent ook anders dan de grote meerderheid. Afhankelijk van je gezin van herkomst en je ervaringen op school is daar positief of minder positief mee omgegaan. Als je als klein jongetje verliefd bent op een jongen en je zegt dat in je onschuld thuis, kan het zomaar zijn dat je grotere broers roepen; “Dat kan helemaal niet, of ben je soms gay?”. Het kan zijn dat je thuis voortaan nooit meer iets laat merken. Zo heeft ieder mens eigen ervaringen die ervoor kunnen zorgen dat je je enorm eenzaam voelt.
Stiekem
Het kan ook zijn dat je thuis helemaal geen enkel probleem had, maar dat je op school werd gepest, of op een stiekeme manier door de leraar werd buitengesloten of voor gek gezet. Op zo’n manier dat je het niet kan bewijzen. Dat je er niets van kan zeggen, want dan ‘heb je het je verbeeld’… Het kan goed zijn dat je je daardoor eenzaam voelt. Dat is niet zo vreemd. Iedereen die zo behandeld wordt voelt zich eenzaam.
Je denkt misschien dat je je eenzaam voelt omdat sommige mensen het griezelig vinden om met je om te gaan. Of je bent bang voor mensen met een vooroordeel. Of je hebt heel beroerde ervaringen met discriminatie, misschien zelfs door je eigen familie. Dat kan allemaal een rol spelen.
Niet gewend aan je eigen leven
Besef wel dat ieder mens ‘iets’ heeft waardoor ie zich anders kan voelen. Voor de een is dat klein van stuk zijn, of een grote neus hebben. Het is aan jou om daarmee om te gaan. Hoe je omgaat met wat het leven je biedt, bepaalt wie je bent. Je kunt een geweldig fijn leven hebben, als je weet hoe je het moet aanpakken.
Als je niet al veel langer last had van eenzaamheid, kun je het stappenplan gebruiken. Voel je je al veel langer eenzaam, of had je er als kind ook al last van, dan moet er wat meer gebeuren. Dan is jouw brein namelijk veranderd. Dat kun je goed herstellen, maar er is wel wat deskundigheid voor nodig om je daarbij te helpen, want vanzelf gaat het niet. Wil je eerst wel eens weten hoe je ervoor staat, doe dan de anonieme test.
Gun jezelf de tijd
Hoe uniek je ook bent, één ding hebben we als mens gemeen: we moeten allemaal wennen aan bijzondere omstandigheden. We ontkomen er niet aan om ons af en toe eenzaam te voelen. Maar dat mag niet blijvend zijn. Dus als jij gaat voor een leven met inhoud, met verbondenheid met anderen, met geluk, ook dan zul je je zeker af en toe eenzaam voelen. Geef jezelf de gelegenheid die verandering in jouw tempo te doen. Je doet jezelf een groot plezier door te beseffen dat het normaal is dat je daarvoor tijd nodig hebt. Als je niet weet hoe je het kunt aanpakken, vraag dan hulp.
Acceptatie
Ja, acceptatie is nodig. Als jij kunt accepteren dat jouw situatie nu eenmaal is zoals ie is, krijg je de rust om je leven naar jouw zin in te richten. Je zult merken dat zodra jij jezelf accepteert, anderen daar ook geen moeite mee hebben. Voor steun kun je altijd terecht bij een van de vele organisaties die opkomen voor de rechten van homo’s. Doe een stap op weg naar je beter voelen.
Je voelt je veel te lang eenzaam
Praten over jezelf accepteren is mooi, maar aan eenzaamheid moet je iets doen voor je er ziek van wordt. Heb jij je als kind al sterk eenzaam gevoeld, dan heb je iets anders nodig dan wanneer je pas sinds kort eenzaamheid ervaart.
Dan is professionele hulp een goed idee. Zoek een hulpverlener met wie het klikt. Kom op voor jezelf.
