Een gastblog door Joris van Huijstee
Eenzaam word je niet zomaar… zegt Joris van Huijstee
Joris heeft in zijn eentje een app ontwikkeld om mensen met elkaar in contact te brengen. Daarin is hij niet alleen. Het barst van de mensen die een app een goede oplossing vinden voor eenzaamheid. Of een app voor het leggen van contact. Van Tinder tot Huggle, van Nieuwemensenlerenkennen tot Buurtlink, apps bij de vleet.
Waarom aandacht voor één app?
Als er zo veel apps zijn om contact te maken, waarom dat aandacht voor deze speciale? Omdat Joris van Huijstee een bijzondere groep mensen vertegenwoordigt: mensen die over het algemeen meer moeite hebben met het leggen en onderhouden van contact. Je kunt hier meer over hem lezen. Hij laat daarmee zien dat je zelf verantwoordelijk bent voor jouw leven, wat je omstandigheden ook zijn. Dat je initiatief kunt nemen en zelf een oplossing zoeken.
Veilig
Bovendien heeft Joris ervoor gezorgd dat je op zijn platform geen nep-profielen kunt aanmaken, zodat de omgeving 100% veilig is. Niemand hoeft bovendien de eigen privacy gegevens te delen, waardoor cyberbullying ook geen optie is via dit kanaal. Al met al spreekt dit initiatief mij enorm aan.
Dat verdient respect. Dat verdient een podium. Daarom bij deze, Joris aan het woord:
Eenzaam word je niet zomaar
Vereenzaming is een proces waarbij het zaak is de vinger aan de pols te houden met betrekking tot de vervorming van persoonlijkheid. Doe je dat niet en zorg je niet goed voor jezelf dan kan het zijn dat het een lijden wordt.
Krampachtig vasthouden en jouw drang een sociaal leven te hebben maakt het alleen maar erger. Mensen ruiken het aan je en de veroordeling wordt met een overwinnaars lach voor je gemaakt. Je zit aan de verkeerde kant tot het een definitie geworden is en dan mag je weer sociaal worden maar dan heb jij zo je voorwaarden.
Dan heb je er zelf geen zin meer in, iedereen kan je reet likken is de reactie en dit leidt tot een onwrikbare situatie. Vaak is het zo dat gemiddeld onder de eenzamen men meer heeft geleden en meegemaakt dan anders. Die voorwaarden moeten erkend worden en anders kom jij niet uit de hoek. De brug is te groot, de sloot te breed om te kunnen overstappen.
Je raakt gesteld op jouw vaste rituelen, en is er dan sociaal contact dan voel jij behoefte om weer snel terug in jouw eenzaamheid cadans te gaan want daar is er geen onzekerheid. Een gesprek is fijn maar de kracht tot terugdringen komt in werking. De pijn is belijdend en in jouw woning zijn de instrumenten om de dag door te komen.
Je laat je aanlichten door een sociale activiteit en geniet als de mensen denken dat dit is wat je zo graag wilt. Bij de inloop voel je je vaak bekeken en zij die het weten denken dat ze van katten honden kunnen maken. Want zo zijn ze zelf. Je wordt er gevoelig van zoals een eenzaam persoon die tussen de mensen gaat zitten en in zichzelf begint te praten. Het is een verdediging identiteit geworden dat alleen jij naar buiten kan brengen.
Vanuit deze gedachte en eigen eenzaamheid ben ik begonnen met zelfredzaamheid te gaan bieden aan zij die daar behoefte aan hebben. Van onderop bezien, met de simpele drijfveer om twee eenzame mensen met elkaar in contact te brengen en dan zijn twee eenzame mensen minder eenzaam. Daar gaat het tenslotte om.
Joris van Huijstee
Nawoord Jeannette Rijks:
Gelukkig leven we in een wereld waar het ieder vrij staat de oplossing voor eigen problemen te zoeken. War dan ook. Al worden we sterk in de richting gedrukt van waar de meerderheid toevallig deze tijd naar toe wil, we hebben eigen keuzes. En dat vind ik zo sterk aan Joris’ aanpak: eigen keus.
Alleen wil ik toch een klein woordje toevoegen aan zijn laatste zin:
“twee eenzame mensen met elkaar in contact te brengen en dan zijn twee eenzame mensen minder eenzaam.“
Dat is namelijk helaas vaak niet waar en dat heeft een reden. Mensen die zich eenzaam voelen, zeker als dat al lang aan de hand is, ontbreekt het vaak aan de mogelijkheid te genieten van contact. Dat kan aanleg zijn, maar de kans is groot dat er wat anders aan de hand is.
Eenzaam word je niet zomaar
Hoewel… eenzaamheid hoort bij het leven, het overkomt ons allemaal. Als je het, om welke reden dan ook niet kunt oplossen, dan ontstaat chronische eenzaamheid, en inderdaad, dat gebeurt niet zomaar. Ieder mens is uniek en dat geldt ook voor omgaan met gevoelens. Het kan door heel veel oorzaken komen dat je die eenzaamheid maar niet kunt oplossen.
Eenzaamheid maakt dan dat je hormoonstelsel anders is dan van mensen die zich niet langdurig eenzaam voelen. Let op: eenzaamheid veroorzaakt dat! Als jij je als kind al erg eenzaam hebt gevoeld, om welke reden dan ook, dan is het mogelijk dat je de rest van je leven last hebt van die veranderde hersenen. Geldt dat voor jou, dan is het niet waarschijnlijk dat je van contact met andere mensen zonder meer blij wordt.
2 x eenzaam is…
Vandaar dat ik zeg: twee mensen met chronische eenzaamheid bij elkaar zetten heeft niet veel zin. Sterker nog, het kan hen het gevoel geven dat ‘ze nu eenmaal eenzaam zijn’ en dat er niets aan te doen is. Jammer, want er is wel degelijk wat aan te doen.
Het lijkt alsof ik afbreuk doe aan Joris’ artikel, maar dat is zeker niet mijn bedoeling. Voor sommige mensen is zijn app een uitkomst. Voor anderen is een andere app, met een andere interface, een uitkomst. Al die apps of andere online mogelijkheden om contact te zoeken zijn vooral goed voor mensen die òf zich niet eenzaam voelen, òf zichzelf als eenzaam mens accepteren. Dat mag namelijk. 😉
En toch…
Ik hoop toch dat er ook mensen zijn die kiezen voor verbetering van hun situatie door eenzaamheid op een andere manier te lijf te gaan. Daarbij willen de specialisten eenzaamheid in Nederland graag helpen.
Wie zelf aan de slag wil om meer relaties te vinden en dat graag online doet, beveel ik cs-lite van harte aan.
Jeannette Rijks, oktober 2022
