Om familieleden kun je je grote zorgen maken. Als je eenzaamheid vermoedt, wat doe je dan?
Familie… je maakt je zorgen
Een ouder, een tante, die oom zonder kinderen, of die dochter van je gescheiden zus… misschien maak je je zorgen om een van hen. Het kan ook zijn dat je ziet hoe je kind het zonder vrienden moet stellen. Eenzaamheid zie je niet aan mensen. Toch, als je dicht bij iemand staat kun jij je wel degelijk zorgen maken om hun eenzaamheid. En wie weet of dat terecht is?
Het zit overal
Eenzaamheid gaat door alle leeftijden heen. Het is zo absurd veel aanwezig in ons leven, dat het lijkt of het zo hoort, of het normaal is. Maar zowel een kind als een grootvader kan zich eenzaam voelen. En het is voor een kind net zo verdrietig als voor een oudere. Het is belangrijk te erkennen dat he probleem zo groot is, maar ook dat je beseft dat er heel wat aan te doen is.
Eenzaamheid vervormt je hersenen en maakt dat je sociaal minder goed functioneert. Als eenzaamheid langer heeft geduurd, of als het zelfs al jaren aanwezig is, moeten die hersenen dus opnieuw ontwikkeld worde, zodat ze weer geschikt worden voor het omgaan met mensen. Gelukkig kan dat. Wij mensen leren tot onze laatste snik. Maar het komt ons niet aanwaaien. Omgaan met eenzaamheid moet je leren, net zoals je moet leren lezen en schrijven.
Maak het bespreekbaar
Praat erover. Met de persoon zelf. Met het kind, met die volwassene. Vertel dat jij je zorgen maakt. Misschien maak jij je helemaal voor niets druk. Het kan zijn dat iemand heel tevreden is met het leven, terwijl jij je in die omstandigheden ellendig zou voelen. Om oudere mensen maken we ons met name wel eens te druk. We denken dat ze zielig zitten te verpieteren, terwijl ze een prima leven hebben. Het is natuurlijk heel goed mogelijk dat er wel degelijk iets aan de hand is. Wat dan?
Praten helpt… een beetje
Net zoals met veel andere dingen, kun je eenzaamheid niet voor een ander oplossen. Maar het helpt vaak al enorm als je bereid bent erover te praten. Maar let op! Denk nu niet dat het helpt als je tegen iemand zegt dat ie leuke dingen moet gaan doen, of bij een club gaan. Daar heeft die persoon in negen van de tien gevallen net geen zin in. Niet vreemd, want als jij niet lekker in je vel zit, ga je niet leuke nieuwe dingen ondernemen.
Een gevoel wegnemen…
Eenzaamheid is het gevoel dat je iets mist in je contacten. Dat is een verdrietig gevoel. Je verhelpt het niet door erover te praten. Daar gaat het gevoel niet mee weg. Het gaat alleen weg door actie te ondernemen. Maar dan wel de goede actie. Actie die erop gericht is dingen te doen die bij je passen, die je opleveren wat je nodig hebt. Het is vaak nodig dat iemand eens uitgebreid aan zelfonderzoek gaat doen, en meer zelfvertrouwen kweekt. Dat is niet iets wat in een maandagmiddag is geregeld.
Waarom deskundige hulp?
Deskundige hup is echt geen overbodige luxe. Het aantal mensen dat zich chronisch eenzaam voelt is daar het bewijs van. Het beste dat je voor iemand kunt doen is dan ook: het onderwerp bespreekbaar maken en de ander ervan overtuigen dat het niet haar (of zijn) schuld is. Dat er wel degelijk iets aan te doen is. Met de juiste hulp. Dat hulp vragen essentieel is. En dat je dat echt zelf moet doen. Hoe eerder je erbij bent, des te makkelijker is het om uit een situatie van eenzaamheid te raken.
Jouw kracht, jouw gift
Tot slot: iemand moet het zelf doen. Maar niet iedereen is daar aan toe. Respecteer dat het de ander is die bepaalt wat er gebeurt in zijn of haar leven. Wees een steun. Wees een vriend. Dat is het beste dat we te bieden hebben.
