Wat kan ik doen als ik me eenzaam voel? Een vraag die maar al te vaak gesteld wordt. Het is niet zo eenvoudig daar een goed antwoord op te geven. Het hangt namelijk wel heel erg af van jouw situatie.
Is bijvoorbeeld je partner uit je leven verdwenen en staat alles op zijn kop, ja, dan is eenzaamheid helaas ook een onderdeel van je leven. Tijdelijk, waarschijnlijk, maar toch…
Afleiding is soms prima
Afleiding zoeken is dan even misschien wel het beste. Er zijn mensen die vinden dat je ‘er helemaal doorhéén moet’. Als het ware moet zwelgen in je verdriet, omdat je er sterker uit zou komen. Als jij dat ook vindt, laat je dan door niemand weerhouden.
In alle andere gevallen: zorg dat je momenten hebt om tot jezelf te komen, maar zorg ook dat je mensen hebt om je verdriet mee te delen. Heb je die niet, en is dat nu precies het probleem, bel dan gerust met de telefonische hulplijn van Sensoor. Deze mensen zitten er dag en nacht voor je om je erdoorheen te helpen.
Negeer het signaal niet
Maak er echter geen gewoonte van. Eenzaamheid is een signaal dat jou duidelijk maakt dat jouw verbondenheid met anderen niet voldoende is. Dat los je niet op door te praten met een vreemde, hoe aardig die ook is. Je zult op zoek moeten naar anderen, naar mensen die in jouw leven (weer) een rol gaan spelen waar jij gelukkig van wordt. Lukt het je niet alleen, zoek dan hulp van een goed opgeleide deskundige.
Hersenveranderingen
Je kunt ervoor kiezen om op eigen houtje iets te gaan doen aan die hersenveranderingen die het gevolg zijn van eenzaamheid en langdurige stress. Daar zijn verschillende dingen voor te bedenken. Wat je daarbij dan wel voor ogen moet houden is het feit dat je de gevolgen van die stress kunt aanpakken, maar dat als je de oorzaak van die stress (namelijk: je eenzaam voelen) niet aanpakt, die stress altijd weer de kop zal blijven. Bedenk ook dat sociale stress, dus de stress die je ervaart als er in je relaties iets niet lekker zit, extra hard aankomt. Het is daarom zaak echt iets aan die eenzaamheid te doen en niet te blijven hangen in stress-reductie.
Twee dingen…
Het nadeel is dat je niet tegelijkertijd kunt werken aan het activeren van je hersenen en aan het oplossen van eenzaamheid. Er komt een moment dat je je sterk genoeg voelt om weer nieuwe relaties aan te gaan of oude aan te halen. Maar dan… want dan heb je een ontspannen brein, dat in staat is nieuwe dingen te leren, maar heb je nu de competenties om voortaan met eenzaamheid om te gaan? Waarschijnlijk niet, want dat heeft je oorspronkelijk in de problemen gebracht.
Dus volgt dan daarna de zoektocht naar jezelf, je behoeften, je mogelijkheden en naar hoe je die het best kunt gebruiken. Je kunt natuurlijk op goed geluk de wereld in gaan en wel zien wat het oplevert. Dat kan heel goed gaan. Dat kan ook heel fout aflopen. Lukt het je niet, of raak je (weer?) teleurgesteld in relaties, omdat je niet precies weet wie er eigenlijk bij je past en hoe je die relaties het best kunt onderhouden, dan kun je terecht komen in een situatie die nog beroerder is en dat kan je werkelijk jaren van je leven kosten.
Afleiding of oplossing
Eenzaamheid is te lastig en te gevaarlijk voor je gezondheid om over te laten aan leken, hoe goed hun bedoelingen ook zijn. Zoek dus serieuze hulp. Samen met andere ‘eenzamen’ bij elkaar komen is geen oplossing! Je kunt de situatie zelfs verslechteren. Niet doen, dus.
Heb je al langer last van eenzaamheid, vergis je dan niet. Eenzaamheid verandert je. Je wordt wat banger, achterdochtiger, wantrouwiger. De kans dat je iemand genoeg vertrouwt om je te helpen wordt met de tijd kleiner. Laat eenzaamheid je niet klein krijgen en vraag hulp.
