Eenzaamheid als wegwijzer – een praktische blik
Je kent het vast wel. Je zit in een drukke trein, op kantoor, of op een feestje. Mensen om je heen praten en lachen, maar jij voelt je compleet alleen. Alsof er een glazen wand tussen jou en de rest van de wereld staat. Herkenbaar? Je bent niet de enige.
Laat me je eerst iets belangrijks vertellen: eenzaamheid is geen zwakte. Het is een signaal, net zoals honger of dorst. Een signaal dat er iets ontbreekt in je leven. Niet zomaar wat contacten, maar betekenisvolle verbinding. En ja, je voelt hem al aankomen, dat krijg je niet in een dagje voor elkaar.
De mythe van ‘gewoon meer mensen om je heen’
“Ga toch wat vaker naar buiten,” krijg je misschien te horen. Of: “Je moet gewoon meer onder de mensen komen.” Klinkklare onzin. Want weet je wat? Je kunt stikken in de mensen en toch eenzaam zijn. Sterker nog: soms zijn het juist die oppervlakkige contacten die je eenzaamheid versterken. Niet doen dus.
Neem nou Sarah (niet haar echte naam). Getrouwd, twee kinderen, drukke baan. “Op papier heb ik alles,” vertelde ze me. “Maar als ik ‘s avonds naast mijn man op de bank zit, voel ik me eenzamer dan ooit.” Het probleem? Niet het aantal mensen om haar heen, maar de kwaliteit van het contact. Ze denkt misschien dat die man niet de jusite voor haar is. Maar dat is een conclusie die misschien helemaal niet juist is. Dat ze iets tekort komt, dat is duidelijk. Maar wat precies?
Wat je écht moet weten over eenzaamheid
1. Het is normaal
Eenzaamheid hoort bij het leven, punt uit. In bepaalde levensfases is het zelfs onvermijdelijk. Na een verhuizing, een scheiding, het verlies van een dierbare. En, wta je mischien niet verwacht: na de geboorte van een kind, als je een grote geldprijs wint… Je relaties met andree ,mensen verandert erdoor. Dat is wat je eenzaam kan maken. Op zich niet erg. Het wordt pas problematisch als je erin blijft hangen.
2. Het zit tussen je oren (maar niet zoals je denkt)
Eenzaamheid is geen karakterfout. Het is een overlevingsmechanisme dat in de loop van duizenden jaren is ontwikkeld. Vroeger betekende alleen zijn letterlijk levensgevaar. Die angst zit nog steeds in ons systeem. Terecht. Want al denken we dat we helemaal zelfstandige individuen zijn, we heben elkaar meer nodig dan we vaak denken. We hebben verbondenheid met anderen nodig om gezond te leven.
3. De moderne wereld maakt het erger
Het begon met T.V. kijken. De schermtijd is sindsdien allen maar toegenomen. Uren die we besteden aan mensen die we niet kennen, ten koste van echte relaties. Social media, thuiswerken, het verdwijnen van spontane ontmoetingen – we leven in een tijd waarin écht contact steeds zeldzamer wordt. Geen wonder dat 60% van de jongeren zich regelmatig eenzaam voelt.
Wat kun je er concreet aan doen?
Stop met jezelf voor de gek houden. Als je je eenzaam voelt tussen mensen, helpt het niet om nóg meer oppervlakkige contacten op te zoeken. Begin hier:
1. Wees eerlijk tegen jezelf
Wat mis je echt? Een luisterend oor? Iemand die je uitdaagt? Fysieke aanraking? Benoem het. Als je het niet precies weet, geen nood. Coaches zijn er heel goed in je daarbij te helpen.
2. Begin klein, maar begin wel
- Snap wat eenzaamheid met je brein doet.
- Begrijp dat onder de mensen komen geen oplossing is (wat een opuchting, he)
- Doe de eenzaamheidstest
- Vraag je af: wil ik zelf doormodderen of zoek ik deskundige hulp
- Doe een (online) cursus of zoek een specialist
- Heb je geen of weinig geld: vraag bij je gemeente om hulp.
3. Durf kwetsbaar te zijn
In bestaande relaties: vertel hoe je je voelt. Niet klagend, maar open. “Ik mis onze goede gesprekken” werkt beter dan “Jij luistert nooit.” Nog beter is te benoemen wat je zou willen: “ik zou wel weer eens een goed gesprek met je hebben.” (Er zijn heel mooie kaartspellen en online suggesties voor onderwerpen!)
Een nieuwe kijk op eenzaamheid
Zie eenzaamheid niet als vijand, maar als wegwijzer. Het vertelt je helaas niet wat je nodig hebt. Soms betekent het: meer contact. Maar veel vaker betekent het: ander contact. Dieper contact. Echter contact. En ja, dat is eng. Want echt contact betekent ook: het risico lopen gekwetst te worden. Maar weet je wat nog enger is? Je leven lang achter die glazen wand blijven staan.
Tot slot
Eenzaamheid is geen ziekte die genezen moet worden. Het is een ervaring die ons allemaal kan overkomen. De kunst is niet om het koste wat kost te vermijden, maar om er wijs mee om te gaan. Om te luisteren naar wat het je vertelt. En vooral: om in actie te komen.
Want één ding weet ik zeker: eenzaamheid overwin je niet door erover te piekeren, maar door er iets mee te dóen. Begin vandaag nog.
Wacht niet tot anderen jouw eenzaamheid oplossen. Neem zelf de regie. Want jij bent de enige die het tij kan keren.
