Sinterklaas en eenzaamheid
Nee, dit gaat niet over de eenzaamheid van de Goedheiligman. Ik weet er helemaal niets van.
Het gaat erom dat er kinderen zijn die buitengesloten zijn van het Sinterklaasfeest. En buitengesloten zijn is voor iedereen een enorm vervelend gevoel, maar voor kinderen kan het nog lang nawerken. Daarom hier een pleidooi voor al die organisaties die zich op vele manieren inzetten om het Sinterklaasfeest voor ieder kind leuk te maken. zodat Sinterklaas en eenzaamheid niet in een adem worden genoemd…
Eenzaamheid ontstaat in de wieg
Eenzaamheid kennen we allemaal. Het is het gevoel dat je hebt als er iets ontbreekt in jouw relaties: je hebt bonje met je ouders, ruzie met een vriendin, je vriend is er vandoor, kortom, er zijn mega veel gebeurtenissen die eenzaamheid kunnen veroorzaken. Normaal gesproken leer je als baby al wat het is om je eenzaam te voelen, namelijk de eerste keer dat je alleen in je wiegje ligt en merkt dat je dat niet fijn vindt.
Het ligt er nu maar net aan hoe jouw ouders daarmee omgingen: troosten ze jou, zodat je wist dat het wel weer goed zou komen? Of lieten ze je huilen, misschien wel op advies van een arts met modegevoeligheid. Het kan zomaar zijn dat je vanuit je jeugd al een gevoel van eenzaamheid hebt meegenomen, dat de kop opsteekt op het moment dat er iets met je relaties niet helemaal lekker loopt.
Stel je nou voor dat je in deze tijd kind bent en dat jouw ouders om welke reden dan ook jou geen Sinterklaasfeest kunnen bieden. Dat is niet erg als je in een wereld leeft waar dat normaal is. Maar hier in ons land, waar alles gonst van de Sinterklaasliedjes en de pakjes, kan dat enorm verdrietig maken. Je voelt je dan behoorlijk buitengesloten. Zeker als je als kind al nare ervaringen met eenzaamheid hebt gehad, komt dat extra hard aan. Vergis je niet, dit soort ervaring gaat een leven lang mee. De combinatie Sinterklaas en eenzaamheid, dat gun je geen kind, toch?
Niet op je netvlies
Heb je zelf last van eenzaamheid, dan zitten die kinderen waarschijnlijk niet op je netvlies. Dan heb je genoeg aan je eigen misère. Dat is heel begrijpelijk, maar daar zijn zij niet mee geholpen. Daarom doe ik iets wat ik normaal nooit doe: ik pleit ervoor dat kinderen een Sinterklaasfeest mogen hebben, zodat zij niet al op jonge leeftijd leren wat buitensluiting en eenzaamheid betekenen. Er zijn tal van organisaties die zich hiervoor inzetten. Mijn vraag: neem contact op, ga naar hun website of facebookpagina en doe iets. Waarom ik dat soort dingen normaal noooit doe zet ik onderaan deze pagina.
Zo maar een paar voorbeelden uit elke stad waar ik heb gewoond:
Voorbeelden van acties
Oosterbeek: geen website gevonden. Wel goedkoop, maar niet erg 2022. Ook niks voor een Sinterklaasfeest voor kinderen. Vooruit, omdat ik er geboren ben, dit helpt ook:
De Raad van Kerken in Oosterbeek wil 125 kerstpakketten inzamelen voor mensen voor wie ‘de kerstperiode geen vanzelfsprekend feest is’. Iedereen kan aan de actie meedoen door kerstpakketten of levensmiddelen in te leveren bij de Vredebergkerk in Oosterbeek op donderdag 20 december tussen 19.00 – 20.00 uur. Een donatie kan worden overgemaakt op: NL34INGB 0005270000 o.v.v. Kerstpakkettenactie 2018.
Oudenbosch (misschien moeten ze nog even gevraagd worden…)
Wees een voorloper! Of doe gewoon mee
In jouw omgeving is er vast ook wel iemand die al een start heeft gemaakt met dit soort plannen. En zo niet, dan ligt er een mooie taak voor jou te wachten. Nee, het lost je eenzaamheid niet op, maar het kan die van kinderen wel voor komen. En dan neem je je toch gewoon voor om in het nieuwe jaar zelf iets aan je eigen eenzaamheid te doen. Begin met deze test.
Dat doe ik anders nooooit!
Veel tips, ideetjes, vormen van hulp en prachtige initiatieven om eenzaamheid aan te pakken doen helaas helemaal niets aan eenzaamheid. Dat komt omdat mensen die zich eenzaam voelen niet gebaat zijn bij eenmalige acties. Bovendien vinden zij het contact aangaan met vreemde mensen bijzonder onaangenaam, dus je doet ze daar geen plezier mee. Dat is ook precies de reden dat veel organisaties klagen dat er ‘nooit iemand komt bij die leuke activiteiten die ze organiseren voor ‘de eenzamen’.’
Voorkomen dat kinderen worden buitengesloten is echt een prachtige manier om te voorkomen dat eenzaamheid toeslaat of erger wordt. Dus daar kan ik alleen maar van zeggen: top! Want Sinterklaas en eenzaamheid, dat hoort niet bij elkaar.
Jeannette Rijks